Анита и Јовица цели 16 години челале да станат родители, а сега имаат тројка: Ги гледав резултатите и не можев да верувам

Анита и Јовица Јовиќ од селото Стајковци кај Власотинац го остварија својот долгогодишен сон во септември минатата година. По 16 години бор ба со стерилитетот, тие станаа родители, а нивното семејство стана побогато со дури три бебиња.

„Секој е различен, Петар е најголем, Јаков најмал, Василије во средина. Не знаеме кога е ден или ноќ, не ми е важно, веќе не гледам во саатот.

Се се сведува на млеко, пресоблекување… Забавата почнува од 11:30 наутро до 8:30 и 8“, низ смеа раскажува Анита, а Јовица веднаш вели дека се преживува, низ шега.

Анита не сака да се сеќава на тешките моменти, кои, за жал, ги имало. Таа отишла на своето прво вештачко оплодување пред седум години.

„На првата чекав бебе и се беше во ред, но кога ништо не се случи и на втората кога докторот ми рече дека не можам да имам деца, се откажав.

Но потоа посакав да пробам, да не се чувствувам после вино вна што не го направив тоа, успеа, третата среќа и одма три бебиња.

Прво не верував дека сум бремена,тоа беше како да гледам серија или филм, не бев ни свесна дека тоа се случува и мене ми се случува! А сега кога ги гледам резултатите ми е чудно“, вели Анита.

„Отидов да земам лекарски извештај и гледам голема „бета“ и си мислам: „Што е ова сега?“ ѝ се јавувам на жена ми и ја прашувам да објасни зошто е толку високо, а таа ми вели: „Дојди дома. Бремена сум“, мислам“, но ова не е едно“, се сеќава Јовица.

Анита додава дека била сигурна дека никогаш нема да има деца, но потајно се надевала на едно бебе, но три не можела да замисли. Бременоста била ризична, а Анита се породила во 35-та недела.

На 25 септември семејството Јовиќ станаа родители, а минатата година во Лесковац се родија првите тројки. Едно бебе, сепак, морало да оди во Белград.

„Кога Јаков отиде во Белград го мислев најлошото. Тој беше таму еден месец, секој ден разговаравме со лекарите, но јас не го видов месец дена“, објаснува Анита и додава дека мислела дека Јаков нема да дури и да се врати од таму.

Кога конечно сите момчиња беа заедно во својот дом, сите не волји беа заборавени, вели мајката. Родителите ги споделија радостите за бебињата, а во чувањето им помага и бабата.

Се чувствувам среќен и пресреќен. После 16 години големо изненадување. Не можам да опишам колку е голема среќа. Имам волја да живеам и кога плачат, да ги земам сите тројца во раце, никој да не плаче“, вели мајката на Анита, Светлана Јовановиќ.