Тешка судбина на браќата Војкан и Немања, останаа без татко, аргатуваат за корка леб

Не секој ја имаа таа среќа да расте со мајка и татко, често остануваат со еден родител, па товарот паѓа на нив, или на најсилниот.

По ненадејното упо којување на татко му, товарот да го води семејството и да се грижи за домаќинството на семејството Млиенковиќ најмногу паднал на постариот брат Војкан,

Инаку Војкан е одличен студент на Медицинскиот факултет во Косовска Митровица, како и моладиот брат Немања кој е посветен на училиштето.

Тие секојдневно од петни жили се трудат да обезбедат подобра иднина на самите себе си како и на нивната баба, и да имаат пристоен живот.

– Прилично е тешко човек да се навикне на тоа. Татко ми беше столб на семејството и заработуваше. Јас и брат ми се трудиме да работиме на земјата и аргатуваме.

– Но работиме колку ќе можеме бидејќи не можеме да го занемариме училиштето, мислиме и на тоа и гледаме да успееме и на тој план, вели Војкан Миленковиќ.

– Би сакал навреме да ја завршам третата година и да се вработам овде како лекар – додаде Војкан за телевизија ,,Курир”

– Многу работи се сменија од упоко јувањето на татко ми. Најголема поддршка ми дава брат ми, кој ја презеде татковата улога – вели Немања Миленковиќ.

Баба Милица се гордее со своите внуци: Гордa сум на мојот по коен син кој ми остави златни деца, за пример пред другите.

Тие слушаат и прават се што можат. Никој не но понуди помош во овие тешки мигови за нас како семејство, тоа ме пов редува, открива Милица Миленковиќ.