Марко сам одгледува три деца: Не бира работа за да ги издржува, а за време на празниците го дочека големо изненадување

„Сакав деца и морам да се борам за моите деца најдобро што можам и знам. Се што имам стекнато, сам си го стекнав. До сега никој не ми подаде рака за помош, а искрено кажано од никого ништо не барам, навикнат сум да правам се сам во животот заработувам и добивам со работата.

Не сум навикнат ништо да барам од никого“, ја започнува приказната младиот Марко, самохран татко на три деца со кои остана сам откако мајка им го остави пред околу еден месец, во пресрет на Нова година.

Околу нас има луѓе кои својата болка и тага ја поднесуваат во тишина, без да се жалат и без да оптоваруваат никого со своите проблеми. Ваквите луѓе обично не ги забележуваме ниту замижуваме пред нивното страдање, вели Бранко Станковиќ, авторот на ТВ-емисијата „Квадратура круга“, која снима вакви и слични приказни низ Србија.

Една од нив е животната приказна на младиот татко Марко Љубовиќ од Тител. Марко е еден од оние кои го носат целиот товар што животот му го ставил на грбот. Во последно време сама одгледува три деца, кои се труди да ги прехрани одејќи на работа, од кои месечно може да заработи од 30.000 до 40.000 динари.

Досега немало постојана работа за него, иако барал, па сам се снаоѓа како знае и умее.Сè што стекнал, го стекнал со свои раце бидејќи нема ништо друго освен нив и неговиот коњ.Така се хранат.Додека тој срамежливо зборува за сето ова, до него на креветот седат неговите три деца – најстариот син, помалата ќерка, а третото, најмалото, миленик во неговите раце.

Не одбива никаква работа, не бара милостина, а со коњот влече дрва, работи, товари, преувеличува што му треба и што и да побара.Марко вели дека двајцата постари одат во градинка, а тој се грижи за најмалото, а и братучед му помага да се грижи за нив кога треба да оди на работа.

„Тие се мојата поддршка, сила и волја да се борам за нив…“, вели Марко, чии деца се испрани, дотерани, убаво облечени и знаат дека мама ја нема.