Слободан работи како шофер: Во камионот имаш се, само никој покрај тебе, не им препорачувам на младите

Слободан за порталот БЛ раскажува дека уште како мал се заљубил во патувањето и камионите, па за тоа одел на училиште.

– Понекогаш поминувам две недели во камионот. Добро е, има се во него, само никој покрај тебе, вели Слободан Ќучук од Бања Лука, кој со години е на пат. Во последно време најмногу на релација Хрватска – Шпанија.

Овие врски на далечина тогаш не му ни мислеле, но по осум години работа во камион, откако се оженил и направил семејство, сфатил дека мора да ја напушти Бања Лука за да заработи нешто „сериозно“.

„Понекогаш поминувам денови и денови во камионот. Изгледа како мал стан во кој имаш се, освен што си сам. Да немав телефон, немаше да кажам ни збор до граничните премини.

Секако, не ни е лесно ниту на моето семејство, ниту на мене поради таа разделба. Повторно, знаеме колку работев во Бања Лука, дека и тогаш не бев дома многу време, а на крајот заработувачката беше мизерна“, објаснува Слободан и додава дека во својот град работел до 2016 година.

На почетокот целта му била по работа во странство да ја реновира старата семејна куќа, а за тоа биле потребни многу пари.

На крајот на краиштата, наведува Слободан, за овие седум години работа во странство, тој постигнал неговото семејство да живее добро и повеќе не треба да размислува дали може да им дозволи на децата летен одмор или нешто друго.

„Бидејќи имам два мали сина, прашањето – тато, кога ќе дојдеш дома е секојдневно прашање, но што ќе правам, променам тема или кажам – брзо ќе го направам.

Ова го правам за да заработам нешто за моето семејство, инаку никогаш не би ја напуштил Бањалука, затоа што си го сакам градот. Затоа планирам да бидам на пат уште неколку години, додека не застанеме на нозе“, вели Слободан со воздишка.

Тој не крие дека имал понуди за работа во Германија, да се пресели таму со семејството, но за него тоа не било опција.

„За среќа, имам прекрасна сопруга која разбира дека сето тоа е за доброто на нашето семејство. Свесен сум дека и нејзе не ѝ е лесно, има мали деца, многу обврски, а и си недостигаме“, забележува Слободан.

На шега, тој додава дека има таков начин на живот што тој и неговата сопруга не стигнуваат ни да се караат за ситница. Доаѓа три до четири дена и се труди секоја минута да му ја посвети на семејството.

„За среќа, кога се родија децата, можев да се вратам дома и да останам неколку дена. Работам во компанија која строго ги почитува законите, од бројот на часови возење, одмор, и секогаш се разбираат кога нешто е толку важно, па ми даваат слободни денови, вели Слободан за порталот БЛ.

„Искрено, не им го препорачувам на младите, не се работи само за заработка. Потребно е да се биде свесен колку е одговорна работа и постојано да се внимава.

На крајот на краиштата, возите нешто што тежи 14 тони и е долго повеќе од 18 метри. И она што ми е повторно важно, мора да сакаш камиони и возење.

Возите околу 150.000 километри годишно, главно сами во камионот. Паркираш некаде и спиеш. Ги гледам колегите на пат или на паркинг каде што ручаме за викенди, објаснува Слободан.

Тој признава дека колку што ја сака работата, се надева и дека неговите синови нема да тргнат по истите стапки. Иако, како што вели, денес има повеќе работа за добрите возачи од било кога.

„Возач на камион кој прави поголеми тури низ Европа може да заработи од 2.000 до 3.500 евра, се зависи од тоа што се прави, каде, но и од компанијата.

А јас работев во Бања Лука за 700 марки“, заклучува Слободан и со насмевка додава дека во Бања Лука ќе се врати „целосно“ штом постигне уште некоја цел, па не е исклучено да го пречекаме како претприемач за неколку години.