Богданка и Љиљана со живот како од некој друг свет: Грееме вода и се бањаме во леген, купатилото ни е надвор

Единствената желба на деветгодишната Љиљана е топка бидејќи старата и е дупната, но никогаш не би го побарала тоа од мајка си бидејќи добро знае дека мајка и нема пари за топка.

Затоа што таа иста мајка работи цел живот. Буквално од 15-годишна возраст, кога за да му помогне на семејството отишла во шума за плата и сечела дрва.

Двете живеат сами во куќа стара повеќе од сто години со 300 евра месечно. Се капат во леген. Немаат бањи, ниту вода во куќата. И пак велат не е ништо, има и полоши судбини.

Она што сигурно го имаат во изобилство е љубовта. Маја Медаковиќ носи приказна која во овој материјалистички свет на многу луѓе можеби им звучи како да е од некое друго време, а не од 2023 година.

Во зима и во снег и во мрак, во студено пролетно утро или кога ги мирисаат полињата Лика пред лето, Богданка и Љиљана секогаш први ја отклучуваат вратата од подрачното училиште во Хрватско Поље.

И покрај тоа што мај е при крај, шпоретите сè уште горат за да не им наладат на децата, вели Боба, како што нагалено ја нарекуваат и професорката и учениците.

Вака ги пречекува веќе 17 години. Таа работи како чистачка со скратено работно време, но всушност сè е на училиште. И чувар, и шминкер, и бравар и градинар – затоа што таа не знае и не може поинаку.

Никогаш не биле гладни, Боба не би го дозволил тоа. Вели дека имаат се што им е потребно за да живеат, пред се љубов. Толку многу што на Богданка речиси и не и треба друга храна од погледот на единицата.

„Љиљана има када во која се капе, има леген. Ја загреваме водата, ја грееме куќата и така се капеме“, вели Богданка Лаврња (49).

Тоалетот е надвор од дома, па вели кога е минус 15 степени во зима, не е баш пријатно да се шета таму.

Животот те навикнува да се стискаш, па иако имаат друга соба со брачен кревет, тие не спијат таму. Провев влече низ гредите и многумина се веќе скапани.

Таванот на места паднал, а прозорците веќе не штитат од ветер и студ. И оџакот во собата се запали една зима, па веќе нема греење. Каучот во кујната е нивниот топол кревет.

Љиља сонува за нова куќа во која ќе има се што им треба. Пред се тоалет и дневна соба. Таа вели дека тоа би и било доволно.