Душан во солзи: Не сакаат да се дружат со нас бидејќи сме сиромашни, немаме ни кров ни бања

-Не сакаат да се дружат со нас затоа што сме сиромашни, тринаесетгодишниот Душан Рашковиќ од селото Свињиште вака го цитирал својот другар од училиште.

Тој живее со родителите и двете сестри во многу лоши услови, во куќа која е изградена пред повеќе од 70 години, па и тогаш како помошен објект.

Приказната за семејството Рашковиќ длабоко погоди многу луѓе и голем број луѓе сакаат да им помогнат. За почеток, да се живее во подобри услови.

Приказната за ова семејство ни ја претстави хуманитарната организација „Србизасрбе.орг, а претседателот на оваа организација Марија Моровиќ го доближи животот на ова семејство.

– Во повеќето случаи за семејствата дознаваме преку социјалните мрежи. Така беше и со семејството Рашковиќ, нивниот сосед ни даде детален опис на условите во кои живеат и ни ги испрати нивните контакт информации.

Ги посетивме летото оваа година, а сега кампањата е во тек и се надеваме дека наредниот Божиќ ќе имаат нов дом – започна претседателот на хуманитарната организација.

– Оваа приказна го крена цел регион на нозе, добивме многу пораки и повици. Првиот впечаток за семејството е патот до нив, живеат на 40 километри од центарот на Куршумлија, а со обичен автомобил е невозможно да се стигне до нив.

Вториот впечаток при запознавање е дека тие се вредно домаќинско семејство, имаат многу животни што ги одгледуваат, па децата не се гладни.

Нивните родители се грижат за нив и добро ги воспитале. Се гледа дека се многу хармонични и дека сиромаштијата достоинствено ја носат – рече Моровиќ, а потоа продолжи:

– Кога не пречекаа во куќата беа многу педантни и вистински домаќини. Сепак, покривот е пред уривање, а подот е нечистотија.

– Објектот првично не бил наменет за функција на куќа за луѓе, туку како помошен објект, односно штала за животни. Немаат бања, но имаат струја и вода.

Додуша, водата за пиење се зема од бунар. Потребно е на семејството да се помогне во смисла да им обезбедиме основни услови за живот и да најдеме куќа што е поблиску до Куршумлија, за да им го олесниме патувањето на децата до училиште.

– Децата одат на училиште, до кое треба да пешачат 5 километри. Потоа ги зема училишен автобус кој минува 20 километри за да стигне до училиштето.

– Луѓето не контактираат преку социјалните мрежи, некои донираат пари, а некои донираат работи што сакаат да му ги дадат на семејството.

Лутка, постарата ќерка, која го добила името по прекарот на нејзината баба, се истакнува по математика и има за цел да стане програмер, а од друга страна нема ни мобилен телефон.

Со оглед на тоа, еден од хуманите луѓе ни напиша дека сака да и подари лаптоп. Децата ни рекоа дека им треба бања и друштво, кога ќе слушнете дека децата немаат друштво навистина е тажно – изјави Моровиќ.