Никола собра екипа и прават работи на кои никој нема да се согласи: Тарифа немаме, се е на фер договор

Не е невообичаено да се слушне како младите луѓе генерално сакаат сè помалку да се занимаваат со тешка физичка работа и колку точно овие услужни занимања стануваат ретки. Граѓаните понекогаш со месеци бараат работници да им ја искосат тревата, да симнат или да донесат мебел, да рушат стара зграда.

Сепак, група Чачанци гордо им пркосат на овие статистики и собрани во еден тим се на услуга на своите сограѓани, дури и за најтешките физички работи кои другите не сакаат да ги работат. Нивните телефони често светат од повици и тие се Тигрите од Чачани.

– Татко ми пред неколку години го основа Еколошко-риболовното здружение на Роми во Чачак, а во соработка со туристичката организација ја исчистивме и расчистивме Овчарско-кабларската клисура. Гледајќи дека нашите сограѓани тешко наоѓаат работници за физичка работа, решивме да ги засукаме ракавите и да бидеме тие што ќе им помагаат на луѓето, но и на овој начин ќе го надополниме домашниот буџет.

Правиме се, од косење трева, до уривање згради, чистење на шут. Сега, по поплавите, многу луѓе не викаат да им ги исчистиме дворовите и подрумите од кал, изјави за Рина Никола Вујачиќ, еден од Тигрите.

Во оваа необична, но чесна и вредна екипа, секогаш има шест момци. Повеќето од нив се сите браќа и роднини, но како што вели Никола, по потреба можат да соберат и до 20 членови кои нема да се двоумат да работат напорна работа. Секој прави сè, нема поделба – сите за еден и еден за сите.

– Немаме тарифа, правиме се и наплатуваме по договор. Се случува кога ќе видиме дека некој живее многу тешко, да не му наплатиме ниту за нашите услуги. Луѓе сме, си помагаме, искрен е Никола.

Оние кои веќе имале искуство со Тигрите немаат ништо друго освен пофалби за нив, бидејќи и кога немаат време, тие како вистински професионалци се обидуваат да го најдат за да ги запознаат.

Овие млади луѓе од Чачак секако се еден од добрите примери дека се уште има такви кои не бегаат од тешките работи. Можеби рацете им се често валкани, но она што е најважно – лицето им е чисто.