Кој e Евгениј Пригожин – човек кој од продавање виршли, низ затвор се издигна до врвот на воена сила
Евгениј Пригожин, шефот на озлогласената група Вагнер се почесто го има во медиумите, а од утрово е топ тема во светските медиуми откако реши да тргне на Москва.
Евгениј Пригожин е роден во Ленинград, денешен Санкт Петербург, во 1961 година, девет години по Путин. Татко му умрел кога бил млад; неговата мајка работеше во болница, рече Пригожин. Младиот Пригожин беше испратен во спортска академија, каде што секојдневните активности често вклучуваа часови по скијање.
Не успеал како професионален спортист, а по завршувањето на училиштето паднал во куп ситни криминалци. Судските документи од 1981 година, видени од Гардијан и првпат објавени од рускиот истражен весник Медуза, ја раскажуваат приказната.
Една вечер во март 1980 година, за време на мрачниот крај на владеењето на Леонид Брежњев над Советскиот Сојуз, 18-годишниот Пригожин и тројца пријатели излегле од кафуле во Санкт Петербург близу полноќ и здогледале жена како оди сама по темна улица.
Еден од пријателите на Пригожин и го одвлече вниманието на жената барајќи цигара. Додека отиде да ја отвори чантата, Пригожин се прикраде зад неа и ја фати за врат, стискајќи се додека не изгуби свест. Тогаш нејзината пријателка и ги соблече чевлите додека Пригожин вешто ги извади златните обетки и ги стави во џебот. Квартетот побрза, оставајќи ја жената да лежи на улица.
Судот утврди дека тоа е еден од многуте грабежи што Пригожин и неговите пријатели ги извршиле во Санкт Петербург во период од неколку месеци. Тој беше осуден на 13 години затвор, а остатокот од деценијата го помина зад решетки, пропуштајќи ја смртта на Брежњев и перестројката на Михаил Горбачов. Тој беше ослободен во 1990 година, додека Советскиот Сојуз беше во смртна мака. Се вратил во Санкт Петербург.
По излегувањето од затвор почнал да продава виршли
Градот беше на работ на монументална трансформација, со големи богатства кои ги чекаа оние лукави или насилни за да ги заземат. Пригожин почнал скромно, да продава виршли, пишува Гардијан. Мешаше сенф во кујната на неговиот семеен стан.
-Заработувавме 1.000 долари месечно, што беше планина во записи од рубљата; мајка ми едвај можеше да изброи сè – изјави тој во 2011 година за порталот за весници во Санкт Петербург Город 812, едно од неговите единствени интервјуа.
Но, Пригожин знаеше повеќе од брза храна, знаеше како да ги оствари контактите што му беа потребни.
– Секогаш бараше повеќе луѓе со кои ќе се дружи. И тој беше добар во тоа – рекол бизнисмен кој го познавал во деведесеттите.
Наскоро Пригожин поседуваше удел во синџир супермаркети, а во 1995 година одлучи дека е време да отвори ресторан со своите деловни партнери. Го нашол Тони Гир, британски хотелски администратор кој претходно работел во Савој во Лондон, а сега бил во еден од неколкуте луксузни хотели во Санкт Петербург.
Геар се фокусираше на маркетинг на ресторанот како најдобро место за јадење во град кој штотуку откриваше убаво јадење. Таму сакаа да јадат поп-ѕвездите и бизнисмените, како и градоначалникот на Санкт Петербург Анатолиј Собчак, кој понекогаш доаѓаше со неговиот заменик Владимир Путин.
Со текот на времето, Пригожин почна да добива договори за одржување на големи владини настани преку Конкорд, холдинг компанија што ја основал во 1990-тите. Следниот чекор беа огромни владини договори за снабдување. Во 2012 година, таа доби повеќе од 10,5 милијарди рубљи (200 милиони фунти) договори за обезбедување храна за московските училишта, објавија руските медиуми, повикувајќи се на записи од финансискиот регистар на Русија.
Новите можности се појавија кога Русија го анектираше Крим во март 2014 година и набргу потоа воено интервенираше во источна Украина. Путин негираше дека редовните руски трупи биле вмешани во двата случаи, и покрај сè поголемите докази за спротивното.
Кремљ почна да размислува како да го направи негирањето помалку веројатно. Иако приватните воени компании беа нелегални во Русија, се појавија неколку групи кои се чинеше дека ги координираа нивните акции со Министерството за одбрана, но беа во можност да работат на растојание од рака. Вагнер на Пригожин би станал убедливо најистакнат од нив.
– Мислам дека Пригожин му го претстави на Путин и тој се согласи, така функционира – изјави поранешниот функционер на Министерството за одбрана, отфрлајќи ги шпекулациите дека Вагнер од самиот почеток бил проект на руската воена разузнавачка служба ГРУ. „Можеби некои луѓе од ГРУ советуваа, но на крајот ова беше проект на Пригожин.
Еден бизнисмен кој го познаваше Пригожин уште во деведесеттите, гледајќи го својот стар соработник денес, беше сигурен во едно: Пригожин нема прекинувач за исклучување.
– Разбира дека многу луѓе го мразат во системот… па знае дека ако престане, може да му биде крајот. Тој нема избор. Не може да го заврти – рекол бизнисменот.
