Николина е дипломиран инжењер по информатички технологии, но се пронајде во друга професија: Не дозволив да згасне семејниот бизнис
„Кога мама реши да го прекине бизнисот што го водеше со години, не можев да дозволам да се затвори. Јас пораснав во таа компанија, како дете работев со неа и и помагав, а не можев да замислам да работам друга работа.
На 18 години ја презедов компанијата и со многу идеи заминав во претприемачките води – вели Николина Ѓурѓевиќ, сопственичка на ИН99, компанија за производство на облека.
Иако по професија е инженер за информатичка технологија, оваа млада претприемачка немаше дилеми да го продолжи семејниот бизнис, кој и беше прва љубов.
Нејзината идеја беше да го подигне целиот бизнис на повисоко ниво, да купи дополнителни машини и да го прошири тимот, што постепено го направи.
– Идејата не беше да се фокусирам само локално, туку да го развивам бизнисот низ Србија, што набрзо го постигнав.
Тука многу ми помогна рекламирањето на Интернет и синдицираната продажба, бидејќи препораката е најдобрата реклама.
Многу брзо луѓето дознаа за нас и бизнисот почна да се шири. Покрај шиењето униформи, најчесто за здравствените работници, почнав и со производство на тренерки, што беше моја желба од детството – вели претприемачот.
Иако влегла во бизнисот веднаш штом станала полнолетна, оваа млада претприемачка научила сè за бизнисот од нејзината мајка. И како да се организира и води бизнис, кои материјали да се изберат и каде да се купат материјали, како и најважно како да се шие.
Нејзината идеја беше да го подигне целиот бизнис на повисоко ниво, да купи дополнителни машини и да го прошири тимот, што постепено го направи.
Иако влегла во бизнисот веднаш штом станала полнолетна, оваа млада претприемачка научила сè за бизнисот од нејзината мајка.
И како да се организира и води бизнис, кои материјали да се изберат и каде да се купат материјали, како и најважно како да се шие.
Иако Николина имала некои од машините на нејзината мајка и некои материјали за почетен капитал, тоа не и било доволно за да го развие својот бизнис.
Првата инвестиција беше околу 5.000 евра и тоа само во материјали. Подоцна, одобрениот кредит од 1.800.000 динари го искористила за набавка на дополнителни машини.
– Беше неопходна и многу добра инвестиција, но и отскочна штица бидејќи со машина за вез што дотогаш ја немавме, сега можеме да додадеме име на униформата, што многу значи за работниците – вели Николина.
Кога ја презеде работата, Николина имаше само двајца вработени. Сега има вкупно 5, а тој има намера да преземе повеќе како што се шири бизнисот.
– Како што веќе склопивме се, планот е да ангажираме уште двајца работници во втората половина од оваа година и да го прошириме просторот и да купиме уште неколку машини бидејќи бизнисот се шири, а ние мора да го забрзаме.
Мислам дека ја искористив својата шанса на најдобар можен начин, мајка ми која ме научи на се и понатаму е таму како ментор – признава претприемачот.
