Скандал на погреб, браќа го тужеа погребалното претпријатие: Им испадна ковчегот, за малку ќе ја погребеа мајка ми во полуотворен сандак

Заминувањето на најблиските е голема тага и траума за најблиските роднини, а самиот чин на погребување е обред кој повеќе од кој било друг бара достоинство и побожност. Но, еден погреб во Апатин го одбележа невиден скандал, кога браќата Петровиќ доживеаја низа непријатности на погребот на нивната мајка, а сега кажаа што се случило.

Дамир и Ѓорѓе Петровиќ внимателно и со многу емоции го подготвија погребот на нивната мајка, покојната Смиља, грижејќи се за сите детали.

Навреме, велат тие, знаејќи дека телото на мајката е доста тешко, обезбедиле четворица посилни другари да ја туркаат количката со сандакот подготвиле и икебана за капакот на градите (кој се изгубил некаде меѓу венците), уредиле, како што велат, прилично запуштена кујна, како и тоалетот, иако сметале дека не треба.

Сепак, и покрај тоа што се погрижиле за сите детали, многу работи, тврдат, тргнале наопаку за време на погребниот чин, што заедно со сета тага што ја почувствувале поради загубата на нивната мајка, им донело дополнителен стрес.

– Покрај неколкуте пропусти непосредно пред и за време на погребот, се случи нешто што не можеме да го надминеме и затоа решивме да поднесеме тужба. Имено, иако поради тежината на телото на починатиот подготвивме четворица наши пријатели да го спуштат ковчегот , двајца работници на ЈКП инсистираа дека помошта на само еден од нив е доволна.

За време на спуштањето, ковчегот се занесува, виси дел од земјата, како резултат на што се руши. Во исто време, капакот удри во бетонскиот раб на споменикот, толку силно што помисливме дека телото на починатиот испаднало од кутијата, на што еден од работниците, на запрепастување на присутните, гласно искоментирал: „Е, сега падна на дедото!

– Имаше и пукање на завртката на капакот, што работниците го игнорираа и ја оставија кутијата така навалена на земја, на дното од решетката. Веднаш го замолив брат ми да ги испрати моите пријатели во ресторанот каде што се одржуваше погребот, за да не го видат, а јас со неколку роднини и пријатели останавме обидувајќи се да ги убедиме работниците дека не може останете така.

Со огорченост го извадија градниот кош, го ставија настрана, еден од нив влезе во корпата и од него исфрли десетици лопати земја, по што градите повторно беа спуштени во корпата во правилна, хоризонтална положба, раскажува се уште видливо потресениот Дамир Петровиќ.

Додава и дека покрај тумбата, на која се фрлале венци и букети, останало куп земја, која не била отстранета ниту следниот ден, а брат му и тој биле принудени сами да го уредат гробот на нивните родители како што треба.

Посочуваат и дека, без разлика на тоа, уредно им се наплаќале услуги кои не им биле дадени или не биле соодветно извршени, како што е гореспоменатото спуштање на посмртните останки, затворањето на ковчегот и изградбата на плочата.