Mомче од Македонија кое импресионираше во Суперталент со сведоштво од кое се крши срца: Многу ме малтретираат во мојот град

Анди Исмаили е 14-годишно момче кое оваа сезона доби златно копче од Мартина Томчиќ со своите танцувачки способности, ова е неговата приказна.

Исмаили е 14-годишно момче и овогодинешното златно копче на Мартина во Суперталент во Хрватска.. Со своите танцувачки способности го остави жирито без зборови и полни со емоции.

„Доаѓам од Македонија. Живеам во Гостивар и танцувам. Танцувањето е мојата страст. Имам 14 години. Татко ми студирал во Хрватска, таму поминал половина живот. Ги следеше емисиите на Суперталент, ги гледаше епизодите и ме праша зошто не би се пријавил“, вели ова момче.

„Навистина сакам да го направам горд. Јас сум доста нервозен откако пристигнав, но се надевам дека се ќе помине добро“, се надеваше тој пред настапот.

По неверојатниот настап во кој ја покажа својата флексибилност и страст за танцот, жирито стана и му аплаудираше.

„Беше навистина волшебно и убаво, многу ми се допаѓаат твоите пируети, свиоци, технички одлично го изведе, музички си, претставителен и знаеш да танцуваш. Ова беше одлично за мене“, прокоментира Давор.

„Сè уште се тресам, навистина сакам да танцувам. Танцувањето е дел од мојата личност, можеби не можам да го покажам тоа, но го чувствувам. Маја рече дека танцуваш со многу самодоверба, јас би рекол дека повеќе се работи за страст“, ​​прокоментира Мартина и додаде дека танцувањето за него е бегство од реалноста.

А потоа тој објасни со својот одговор.

„Многу ме малтретираат во мојот град. Ова се случува секојдневно и постојано. Кога луѓето гледаат машки танчер, тоа е нешто необично за нив. Така да тоа не ме изненадува. Еднаш ми се случи многу трауматична работа. Еден учител ми рече нешто многу навредливо. Кога тинејџерот ќе слушне такво нешто, тоа автоматски ја уништува неговата самодоверба. Сè уште го разбирам ова од учениците, поминувањето низ малтретирање е фаза. Тоа е нешто низ кое поминуваме сите. Но, од возрасна жена, мислам дека не е во ред. Тоа што ме малтретираа ме направи посилен. Поради ова денеска сум посилна и подобра верзија од себе“, заклучи тој и додаде.

„Почнав да танцувам во декември 2017 година. Тетка ми ги носеше своите ќерки на танци и јас отидов да видам како и е таму. Наставникот по танц пушти музика и јас почнав да импровизирам. Потоа видоа дека имам талент. Благодарен сум на моето семејство за се што се жртвуваа за мене. Ме поддржаа уште од првиот танцов чекор. Многу сум им благодарен за тоа и посакувам да им дадам цел свет да им се заблагодарам за се. Мојата цел е да покажам дека без разлика од каде доаѓате, макар и од мало село, можеби ќе успеете во животот“, рече тој.