Кристина од Скопје: Мамо зошто си ме родила да се мачам и јас и ти, бар да имам другарки како и сите други деца

Катерина Митровска веќе 17 години е мајка на дете со многу ретка болест. Немо синдром во нашата држава има само Кристина, а вкупно четири деца во светот се со оваа болест. И, покрај огромната желба на Катерина после два сина да добие ќерка, еден ден тоа се остварува, не претпоставувајќи дека тежок пат и многу откажувања sе пред целото семејство. Долги години се бореле со настинки, воспаленија, болки на кои докторите во нашата земја не им било јасно од каде и како настануваат.

Среќа пред пет години едно медицинско лице дознало дека во Америка има болница во која третираат деца со слични симптоми како на Кристина, па тогаш за првпат со куфер полни надежи дека набрзо од таму ќе се врати здрава и жива, подигнуваат кредит и заминуваат на долгиот пат. За среќа тоа било вистинското место, но, за жал лечењето не одело така лесно како што мислеле. Веќе пет години, потрошени, измалтретирани оваа мајка и ќерка на секои три месеци летаат за Америка и веруваат во невозможното. Но, повеќе не можат.

Иако , Катерина бидејќи преку ден и е потребна на својата ќерка мора да работи само трета смена, не успева да ги собере потребните средства и да ги затвори веќе и онака големите суми на подигнати кредити. А, денот носи непредвидливи ситуаци и чести болки на младата Христина.. Од главоболки, болки во нозете, до чести воспаленија и болки во бубрезите. Не се знае кога и што ќе биде следно – ќе рече Катерина со солзи во очите. Но, до последно ќе се борам за мојата принцеза и нема да прекинам со лекувањето кое е единствен спас за моето девојче. А, таа младата Кики, позитивна како да е најздравото дете на свет, сеуште со сјај во очите ќе рече можеби подобро ќе било да не сум се родела да не се мачам ниту јас, ниту мама. Но, тука сум, и замолувам помогнете ми да оздравам и да бидам среќна исто како вас!!

Од храбра и позитивна мајка не може да не се роди уште похрабро и попозитивно дете. И, веројатно не случајно се рекло дека најтешките битки се дадени на најсилните луѓе. Тешка битка веќе 17 години води Катерина, која откако родила два сина имала преголема желба да добие и една принцеза. За жал малата Кристина која се раѓа токму на Божиќ, од својата три годишна возраст ќе започне да се разболува од болест не позната доволно ниту за медицината. Тоа е тешко за неа како мало девојче, а уште повеќе за семејството кое не знае како да помогне.

И, додека другите деца растат, Кики останува да се бори, повеќе низ болничките ходници отколку на детските игралишта, повеќе со иглите наместо со играчките, се до пред пет години кога еден доктор од нашата земја не дознава дека ретките болести за кои кај нас не се знае ги лечат и третираат во една американска болница и им помага да заминат на Кики и нејзината мајка. Тука и започнува нивното ново патешествие. Полни со надеж дека се гледа крајот на проблемот на Кристина, но, и почеток на едно ново поглавје во кое на секои три месеци мораат да се обезбедат средства за пат за Америка.

-Христина се роди како здраво дете. После два сина си реков сакам да родам и една принцеза. Господ ми ја подари, но од три годишна возраст многу почна да се разболува и постојано бевме по болници. Докторите не знаеа што да направат и каде да не упатат. Пред пет години еден доктор случајно дознал дека во Америка третираат вакви случаи и отидовме во Вашингтон со надеж дека наскоро моето девојче ќе се врати здраво. Сепак тој период е долг, на секои три месеци одиме на тој тежок пат за нас и Христина е се полошо и полошо. А, финансиски веќе сме многу исцрпени- започнува Катерина да раскажува за својата ќерка.

Денес, Кристина има неполни 17 години. Го сака животот и се што тој и нуди. Го сака другарството и сака да прави се што младите на таа возраст сакаат да прават. За жал, освен семејството нема никој. Нема кому да ја каже маката и проблемите освен на најблиските. А, толку посакува другарки со кои би се дружела секојдневно.

Ја мачат и проблемите што нејзните родители мораат да се задолжуваат за да ја однесат на лечење во далечната Америка. Затоа, знае да каже: „Мамо зошто си ме родила, да се мачам и јас и вие„?? Но, на тоа челичната Катерина ќе одговори: Тешко е секое заминување за странство и веќе не смееме да се задолжуваме. Но, до последно ќе се борам Кристина да ја доби потребната терпија и да се излечи. Затоа, замолувам ќе рече таа да ми помогнат хуманите граѓани да си го спасам детето„.

-На мама и викам: „Мамо зошто си ме родила да се мачам и јас и ти?„ Се чувствувам поразлична, а толку сакам да имам другарки со кои ќе си ги споделувам проблемите и убавите работи. Ама, можеби зашто сум различна ме одбегнуваат. Понекогаш имам многу болки. Најтешко ми е кога ме болат нозете. А, понекогаш се ме боли. Често сум болна и секоја недела одам на лекар. Ме исцрпува и патот до Америка и се плашам веќе. Но, морам зашто само таму ме третираат со овој синдром, зашто е многу ретка болест –вели Kристина за „Срце на дланка“.

Само една работа е важна за сите. Да извојуваме победа во битките што ни ги приредува животот. Новиот ден секогаш е најдобра прилика за промена. Па, да и овозможиме на оваа чиста душа да си го смени и обликува животот. И, онака човечкиот живот е краток, па зошто во тоа малку време кое ни е дарено не си бидеме поддршка едни на други, и повеќе да се сакаме.

Доколку сакате да помогнете на ова семесјтво да продолжи со лекувањето тоа можете да го направите на броевите за донации 143183 А1 и 143506 Телеком,

Од странство: Str. Aleksandar Makedonski n.o. br 46a,
IBAN> Mk07200.0041285798.55
account: 200.0041285798.55
SWIFT: 100BSTOBMK2X
STOPANSKA BANKA AD SKOPJE
11 OKTOMVRI N.O. 7 NORTH MACEDONIA
како и на нивната трансакциска сметка 200003281030036 Стопанска банка