Тажната приказна на Снежана: Живее во трошна куќа со ќерката Невена и болниот брат, а и покрај се имаат само една желба

На само 12 километри од Косјериќ, во селото Зариќи, има трошна мала куќарка, но полна со љубов и грижа. Во него живее Снежана, вистинска хероина која се борела и се бори со многу неволји во текот на животот, но не се откажува поради нејзината ќерка Невена. Во село без асфалт, во куќа без вода, Снежана одгледува прекрасно и примерно девојче, но се грижи и за својот болен брат Спасоје.

Нејзиниот брат Спасоје, наместо да биде глава на семејството, беше осуден да му помага во најобични активности. Сепак, иако се вели дека болниот има само една желба, неговата желба лесно се исполнува.

– По 2018 година прво почина мајка ми, следната година во мај почина брат ми кој беше роден 1988 година, а не долго потоа во ноември почина татко ми и јас останав сам како најсилна, но всушност мислам дека сум најслабиот. Невена ми дава сила да издржам се. Таа е добра девојка и одличен ученик, таа е мојата гордост – ја започна приказната за Рина Снежана.

– Само некако да добиеме вода, тоа ќе ме израдува, ништо повеќе, кратко изјави Спасоје. Снежана секоја вечер му се моли на Бога, да не му се влоши болеста и да остане што подолго на нозе. Нивниот најголем проблем е водата што ја внесуваат во шишиња за пиење, приготвување храна и за туширање каде што во бањата, иако сме во 21 век, сепак користат корито.

-Тоа корито го купив кога ќерка ми беше бебе, сега почна петто одделение, а јас се уште ја бањам во него. Самата често ме прашува до кога ќе се капеме вака, јас и велам дека не знам.

– Моја желба е кога ќе дојдат моите пријатели кај мене, да ги примам во мојата соба и да имам пристојна бања. Сега кога почнав петто одделение во соседното село, ги имам многу – вели Невена, која кога нема превоз до училиште, пешачи преку десет километри, но тоа не и е проблем да биде одличен ученик.

– Мојот Михаило, како и брат ми кој почина, имаа многу пријатели, но сега никаде ги нема. Навистина би сакал некој да се појави да ми помогне, бидејќи навистина не можам повеќе да живеам вака. Се борам колку што можам, но се плашам од болест, вели низ солзи оваа храбра мајка.