Работел 29 години во иста фирма, а сега не може да земе пензија и ќе остане без куќа

Додека повеќето размислуваат каде и како да ги поминат првомајските празници, Миладин Марковиќ знае каде нема да биде – во куќата во која живеел со години.

Ќе остане точно на 1 Мај без покрив над глава, без пари и со вреќа лекови кои му се неопходни за да преживее.

Покрај веќе загр озената егисцензија, Миладин потоа треба да ја напушти куќата во која живеел како потстанар со симболична кирија од 150 евра, која цела година ја плаќал на газдата.

Немајќи никакви приходи бидејќи моментално е невработен, овој скромен човек не знае што да прави со својот живот.
Миладин е од селото Жељова кај Бановиќи во Босна и Херцеговина.

Цел живот работеше во истата фирма која банкротираше во 2014 година. Потоа Миладин остана на улица. Бидејќи не му се исплатени сите плати, ниту му се исплатени сите придонеси за стажот, во моментов нема можност да добие пензија.

– Ситуацијата не е добра, немам приходи. Во фирмата работев 29 и пол години, бев платен само 9 години. Да имав некој приход, можеби ќе можев да се спасам, но не верувам во ова.

Вака ќе морам да побарам помош од луѓето да ми помогнат на кој било начин, ќе бидам задоволен – вели видно загрижен Миладин за каналот на Јутјуб „1минут“.

Миладин вели дека понекогаш добива помош од социјалните служби и од Црвениот крст и за тоа е благодарен.

„Немам приходи, само пакет храна добивам од социјалната помош, а останатото е сиромашно. Некогаш добивам од Црвен крст, еднаш на 6 месеци и толку“, вели тој.

Иако компанијата била силна, тој не се надева дека ќе добие динари од неа, а единствена желба му е народот да му помогне да купи контејнер за домување во кој би можел да продолжи да живее во селото Жељова.

Миладин заработува неколку динари кога им помага на соседите, а тие пари ги собира за храна, лекови кои вели дека ги има за извоз и за годишна кирија за куќата во која повеќе нема да живее.

Вели дека најмногу работи со човек кој е родум од Финска и му е благодарен бидејќи, како што објаснува, го прифатил за татко и го поддржува во животот.

Иако ја платил целата куќа, Миладин вели дека живеел само во една соба, каде имал се што му треба, а смета дека му се доволни една соба и бања.

„Не пушам, не пијам, не пијам кафе. Не сум пијаница“, објаснува Миладин додека ја покажуваше својата веќе спакувана облека во вреќи за ѓубре, подготвен да го напушти стариот дом со надеж дека добрите луѓе ќе му помогнат да се пресели во соба или куќа што ќе може да ја одржува и да живее поудобен живот.