Иако толку млад, Иван не бега од работа: На село нема место за мамини и татини синови
Додека за младите во градот кои живеат со своите родители по триесет години, може да се слушне дека се синови на мама и тато, на село ситуацијата е малку поинаква.
Младите мажи кои не го напуштија огн иштето и се спротивставија на светлата на големите градови честопати се нарекуваат вистински домаќини.
Еден таков живее во селото Прислоница кај Чачак, а Иван Мартиќ животот во заедницата го смета за привилегија. Речиси сите мештани го знаат по прекарот Војвода од Вујна.
– Мора да работите на село. Дека младите останале на имотот се гледа во добро уредената градина, уредното и тесно домаќинство и двор, додека во градот децата немаат никакви обврски, па таткото и мајката понекогаш повеќе размислуваат за своите обврски отколку за себе.
На село е некако поинаку, сигурно има многу повеќе обврски, изјави за РИНА овој млад и вреден човек.
Во фармата на Мартиќ нема работа што не минува низ рацете на Иван, а неговите дела се гледаат веднаш со првите денови на пролетта. Нивните ниви се изореа на време, а пченицата беше посеана.
-Мислам дека самите родители си ги прават „синови на мама и тато“, околината, општеството, нема многу од тоа во селото.
Учиме да работиме од мали нозе, им помагаме на постарите. Веќе ги извршив сите потребни земјоделски работи за овој период од годината.
Меѓутоа, ако ме прашате дали на селата доминираат тие алфа-мажјаци, не би можел да ви кажам. Мислам дека нема врска со местото на живеење, мислам дека има врска со духот, умот, а не со телесната тежина, физичката убавина или конституцијата – објасни Иван.
Овој млад човек верува дека напредниот бизнис на 21 век можеби довел до одредени вкоренети мислења и ставови кај луѓето.
– Можеби многу напредната технологија ги создаде оние таканаречени синови на мама и тато, кои сè завршуваат онлајн, од столче, на компјутер, на телефон, додека кај нас се уште има механика, земјоделство, физичка активност. Мора да ги засука ракавите и ако сакаш резултат, мора многу да се испотиш – заклучува Иван.
Иако млад, Иван не бега од никаква работа и објасни дека поштенскиот број не е важен, а само мештаните од овој регион знаат зошто го нарекуваат Вујнски војвода.