Семејството Костиќ имаат пет деца, а во април пристига и шестото: Само за фудбал и клавир трошат 18.000, но сепак се снаоѓаат

Милена Костиќ (41) од Нови Сад уште како мала си рекла дека сигурно ќе има пет деца исто како и нејзината баба од која била фасцинирана.

Нејзината тетка имала и пет малечки, па Милена едноставно била воодушевена од многудетните семејства. Кога се омажила, со сопругот Александар од старт планирале да имаат три, а потоа, како што раскажува Милена за Нова.рс, сфатиле дека можат да си „дозволат“ уште две.

Сепак, тие се изненадија себеси и другите со сознанието дека во април оваа година ќе го добијат шестото дете.

„Почнавме да размислуваме за шестото дете минатата пролет и решивме да му дадеме шанса до есен, со оглед на тоа што имам 41 година. Дадовме можност, ја добивме и еве ни е мило што се поклопи да се роди ова бебе во април“, ни раскажува Милена.

Милена пет пати се породила природно, а најтешко било, како што се сеќава, второто породување. Таа сега е во седмиот месец од бременоста, а раскажува како реагирале децата и околината кога таа и нејзиниот сопруг објавиле дека ќе станат родители по шести пат.

„Децата во основа се многу еуфорични, не очекував дека ќе биде толку многу. Што се однесува до околината, кога бев бремена со моето трето дете, поминав низ таа фаза „од каде тоа, веќе имаш машко и женско дете, што ќе правиш со третото“.

Тој одреден момент на разбирање, за жал, не се наоѓа често, на луѓето сè уште им е чуден или претставува големо табу. Тие се водат од фактот дека децата треба да се воспитуваат, да се негуваат.

А сепак, секој има различни капацитети. Не знам дали ќе имаме капацитет за шест од нив, но моментално имаме пет од нив и сме многу посветени на секој од нив, па верувам дека така ќе продолжиме“.

Само за воннаставните активности што ги посетуваат децата, вели дека месечно им требаат 35.000 динари.

„Најстарата ќерка тренира одбојка и свири пијано. Син ми игра фудбал, има патни трошоци откако тренира во Бачка Топола. Средната ќерка свири клавир, тапани и тренира карате, помалиот син оди и на фудбал и ментална аритметика, додека најмалата ќерка оди во музички клуб.

Сега, бидејќи ги има четворица во музичкото училиште, имаме одредени попусти и поволности, така што не е целата цена, како што би било поединечно“.

Сите крупни работи најчесто се наследени, тоа се претежно јакни, скафандери, колички, креветчиња и слично, додека алиштата, пижамите никогаш.

Големите набавки се сезонски – чевли и патики за есен, чизми за зима, патики за пролет, сандали и влечки за лето, јакни, а останатото по потреба. Тие не ги наследуваат учебниците бидејќи и да сакаме, секој од нив има сосема различни издавачи“.

Катарина Лара (13), Николај (11), Анастасија (9), Лав (7), Ирина (5) се, како што вели Милена, сосема различни, но исти и рамноправни во домашните работи.

„Сите деца наизменично ја поставуваат масата, валкани алишта каде што треба, ја средуваат гардеробата, постарите тројца знаат да вакуумираат, бришат прашина, најстарите го фрлаат ѓубрето, знаат како да се направат сендвичи.

Двајцата најстари сами одат во продавница, знаат да мијат садови и да подготвуваат основни оброци – да готват тестенини, палачинки или да пржат јајца. Навистина сум среќна со тоа како тие растат“, додава Милена.